Eugène Boch
| Eugène Boch | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Portret van Eugène Boch, 1888, door Vincent van Gogh, Musée d'Orsay, Parijs,
| ||||
| Persoonsgegevens | ||||
| Geboren | 1 september 1855 Saint-Vaast, België | |||
| Overleden | 3 januari 1941 Monthyon, Frankrijk | |||
| Beroep(en) | Kunstschilder | |||
| Oriënterende gegevens | ||||
| Stijl(en) | Impressionisme | |||
| RKD-profiel | ||||
| Website | ||||
| ||||
Eugène Guillaume Boch (Saint-Vaast (België), 1 september 1855 - Monthyon (Frankrijk), 3 januari 1941) was een Belgische kunstschilder. Zijn oudere zuster Anna Boch (1848-1936) was eveneens kunstschilder.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Hij was geboren in de familie Boch van in de regio Centre-Val de Loire gevestigde ondernemers, waarvan de naam vandaag de dag nog steeds verbonden is aan Villeroy & Boch en Royal Boch. Hij debuteerde als autodidact met het schilderen van landschappen, maar kreeg wel raad van zijn zuster Anna Boch. Op aanraden van de kunstmecenas Octave Maus vertrok hij naar Parijs. Hier leerde hij de impressionisten kennen. Hij bracht in 1879 zijn dagen door in de studio van de Franse schilder Léon Bonnat in Parijs. Hij reisde, zoals zovelen in de jaren '80 op zoek naar het licht, naar het Zuiden van Frankrijk en daarna naar Spanje en Algerije. Terug in Parijs vestigde hij zich in Montmartre en maakte kennis met veel avant-garde kunstenaars. Hierna werkte Boch op het atelier van Fernand Cormon. Hij introduceerde Théo van Rysselberghe, op bezoek in Parijs in de zomer van 1887, aan enkele Parijse kunstenaars: Alfred Sisley, Paul Signac, Edgar Degas en Henri de Toulouse-Lautrec.
Eugène Boch werd voorgesteld aan Vincent Van Gogh door Dodge MacKnight. Van Gogh maakte een portret van Boch dat hij enkele maanden later, in september 1888,De Dichte noemde.
Hij vestigde zich in 1892 in Monthyon (Seine-et-Marne), nabij Parijs. In 1909 trouwde hij met Anne-Marie Leonie Crusfond en ze verhuisden in 1920 naar hun villa La Grimpette (De Klim), eveneens in Monthyon.
Net als zijn zus Anna Boch, hielp Eugène getalenteerde artiesten als Émile Bernard, die hij ontmoette in het Atelier Cormon, of Paul Gauguin. Hij ruilde sommige werken met Van Gogh. Zo bouwde hij voor zichzelf een opmerkelijke collectie van hedendaagse werken op.
Toen hij stierf, liet hijDe Dichter - de titel van het portret dat Van Gogh van hem maakte en dat hij kreeg van Johanna van Gogh-Bonger volgens het testament van Vincent en Theo van Gogh - na aan het Louvre in Parijs. De rest van zijn collectie bleef in zijn familie tot het jaar 1996, toen een groot deel ervan werd verkocht op een veiling in Parijs.
Stijl en oeuvre
[bewerken | brontekst bewerken]_Eug%C3%A8ne_Boch_aan_zijn_bureau_Mu.Zee_4-07-2023.jpg)
Gaëtane Warzée-Lammertyn beschrijft Bochs relatie met zijn vaderland in de volgende bewoordingen:
Eugène Boch werkte samen met de schilders van de Société Libre des Beaux-Arts en vestigde zich in Parijs. De ontmoeting met Vincent Van Gogh, de ontdekking van Zuid-Europa en de culturele smeltkroes van Parijs zet de schilder op het pad van het impressionisme.
Een "verlegen Impressionisme", zoals Vincent Van Gogh over zijn vriend schreef, "is de springplank naar een steviger en sterkere kunst." In essentie een landschapsschilder, speelde Eugène Boch vooral een belangrijke rol in de relatie tussen Franse en Belgische kunstenaars.[1] Zo schilderde hij onder andere, meestal in aanwezigheid van zijn zus Anna, in Genk en omgeving.[2]
Op aanraden van Van Gogh ging Eugène Boch terug naar zijn geboortestreek de Borinage om daar de kolenmijnen te gaan schilderen[3].
Exposities
[bewerken | brontekst bewerken]In het Vincent Van Gogh Huis in Zundert vond van 7 februari-6 september 2010 een tentoonstelling plaats, genaamd Van Gogh & Boch[3].
Tijdlijn
[bewerken | brontekst bewerken]
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- (en) Eugene Boch.com
- (en) Musée d'Orsay over Eugène Boch
- Vincent Van Gogh Huis over Anna en Eugène Boch
- Van Gogh Museum over Eugène Boch
- Briefschets: Vincent van Gogh aan Eugène Boch
Bibliografie
[bewerken | brontekst bewerken]- 1971: (de) Anna Boch und Eugène Boch, Werke aus den Anfängen der modernen Kunst, cat. exp. Saarlandmuseum, Saarbrücken, Moderne Galerie, Saarbrücken.
- 1975: André Bougard, Eugène Boch, peintre louviérois méconnu, in Panorama des arts et des lettres à La Louvière, La Louvière, p. 105-113.
- 1988: Serge Goyens de Heusch, L'impressionnisme et le fauvisme en Belgique, Fonds Mercator-Albin Michel, Anvers-Paris, p. 456 et passim. ISBN 90-615-3420-8
- 1990: Gaëtane Warzée-Lammertyn, Schilders van het landelijke leven in België. ISBN 90-209-1787-0.
- 1994: Christophe Duvivier, Therese Thomas et André Bougard, Hommage à Anne et Eugène Boch, Musée de Pontoise. ISBN 978-2-905199-33-1
- 1999: P. Piron, De Belgische beeldende kunstenaars uit de 19de en 20ste eeuw; uitgeverij Art in Belgium (1999), ISBN 90-76676-01-1
- ↑ À l'école de la nature, in Jacques Stiennon, Jean, Patrick Duchesne, Yves Randaxhe (directeurs) Cinq siècles de peinture en Wallonie Lefebvre et Gillet, Bruxelles, 1988, pp. 209-216, p. 214
- ↑ Kristof Reulens, Jos Geraerts (e.a.), Genk door schildersogen. Landschapsschilders in de Limburgse Kempen, Davidsfonds Leuven, 2010 ISBN 978 90 5826 749 8
- ↑ a b Internetsite Vincent Van Gogh Huis. Gearchiveerd op 30 juni 2023.
